In juni werd ik gebeld door Marianne Pluim of ik haar kon helpen met het bedenken wat er mogelijk (te verbeteren) was met de bekers die zij had meegebracht uit Costa Rica. Wat men daar maakt viel na een periode weer uit elkaar.
En uit onze eerste gesprek zo lekker in de tuin zijn plannen bedacht, kun je mij helpen met een houtoven maken of kunnen we en gasoven daar naar toe verschepen.
Zo is het plan ontstaan om er voor een periode naar toe te gaan en de groep vrouwen en mannen die er werken te helpen de kwaliteit te verbeteren en glazuur te maken.
Tevens gaan we een winkeltje opstarten aan het strand dat 2 km van de Fince Codeso ligt.
Het uit testen van de kopjes is goed gegaan ben tot 1180 gr uitgekomen. Een gasoven is ook al geregeld het was een schenking van Simon de Hartog we hebben er een nieuwe besturing op gezet en alles werkt goed. Op vrijdag 4 nov gaat deze oven naar Rotterdam om verscheept te worden naar Costa Rica hij zit vol met glazuur grondstoffen als ik daar ben moeten we op zoek naar een leverancier van klei enz.
Joke en Quintin zijn er al aangekomen en ik ga binnenkort ook.
05-12-2011
22 november vertrokken s’morgens om 05.00 uit Ureterp in de dikke mist met Edgar en Kyra.
Na 25 uur in Costa Rica (nog steeds avond) aangekomen en lekker warm.
Daar stonden Joke en Quintin mij op te wachten met Ulf die ons naar La Cruz rijd. Pikdonker met zaklamp door het bos over de rivier naar ons verblijf.
Geen idee waar ik ben.
Na een dag te hebben geacclimatiseerd zijn we naar Nicaragua gegaan. s’Morgens in alle vroegte vertrokken. Rond vijf uur begint hier de dag. Met de taxi naar de grens ongeveer 14 km. Dan paspoort controles, papieren invullen, stempels, dit alles duurde 1.5 uur. Dan in een ander busje want de taxi mag niet de grens over.
Op weg naar een pottenbakkers dorp, Masaya om klei en wat potten te kopen. Daar wat rond gelopen en alles goed bekeken ze maken er potten die men polijst en daarna op ongeveer 950gr bakken niet om echt te gebruiken. Maar wel mooi natuurlijk, we hebben 25kg klei mee genomen om er zelf mee te gaan werken. We hebben een prachtige tocht gemaakt langs een groot meer met de beroemde vulkanen Isla de Ometepe daarna naar de stad Granada.
Thuis gekomen direct aan het werk natuurlijk. Veel handvormen en ook wat kleine schaaltjes die ik om een kokos noot heen uitslaat.
Het drogen levert even problemen op. Het gaat veel te snel ondanks nat houden scheurt de klei. Nu maar wachten op de oven die onderweg is en steeds later blijkt aan te gaan komen.
Na de kerst kunnen we hem (waarschijnlijk) gaan ophalen in San Jose dat wordt een reis van wel 2 dagen we moeten via de Pan American Highway (2 baans) met veel vrachtverkeer. Intussen is de bouw begonnen van een werkplaats dat zal zo’n 15 a 20 dagen in beslag nemen.
De Kerst is voorbij men viert hier maar 1 kerstdag. Wij hebben dat gevierd met het openen van de keramiek werkplaats. Oscar en zijn broer hebben hardt gewerkt op zaterdagen en zondagen het resultaat is prachtig.
We hebben een papieroven gemaakt dat was natuurlijk leuk om te doen en mooi. Het wordt hier 's avonds al vroeg donker daarom maakt zo'n oven vuur meer indruk. (zie de foto's)
Er zijn ook wat tegenslagen de oven komt later en de klei uit Nicaragua is op dus wat nu? Bij het graven van de fundering vond ik dat de grond er erg leek op de klei die we gekocht hadden.
Als pottenbakker raak je wel wat nerveus het zal toch niet waar zijn dat je op een klei berg woont, we hebben gezeefd, gewassen en alles laten drogen. Met wat tips van Nirdosh zijn we aan de slag gegaan met het maken van proef plaatjes maar ook diverse werkstukken.
DE OVEN STAAT ER!!!!
Vrijdag vroeg in de morgen (04.00) op weg naar San José.
Het is van La Cruz ongeveer 300 km. 2 baans weg met veel vrachtverkeer en erg warm. We waren rond 10.00 uur ter plaatse. Na het onvermijdelijke papierwerk, werd hij op geladen en zo snel mogelijk terug. Het was nog licht toen we aankwamen. Snel uitladen, kist open maken….. na drie maanden wilde ik hem toch wel even zien. En ja….. het is het echt!! Zaterdag alles gemonteerd, uit de kist gehaald en op zijn nieuwe plek gezet. Het probleem met de gasflessen is nog niet opgelost.
De glazuren en andere grondstoffen zaten gelukkig goed verpakt, we kunnen wat we gemaakt hebben in ieder geval alvast gaan glazuren.
Doordat we zoveel langer op de oven moesten wachten wisten we niet wat de klei, die we zelf hier maken, ging doen tijdens de eerste stook.
Daarom zelf een oven gemaakt van betonblokken en met hout gestookt.
We deden dit op gevoel en ervaring want we hadden nog geen temperatuurmeter. Het was een mooi leerproces.
Rustig stoken en dan is ongeveer 6 a 7 uur voldoende, zo dacht ik en het klopte allemaal. We hebben er van genoten lekker in de schaduw, koffie, wat eten er bij heerlijk!!! Het resultaat was wonderschoon!! Niets gebroken en mooi biscuit roodgebakken.
Direct de oven iets groter gemaakt voor de tweede stook.
Deze keer zat hij helemaal vol, best spannend en ook nu bleef alles heel.
Nu deed Marianne de houtstook en ook dat ging helemaal goed.
Heel jammer dat we de gasoven niet hebben kunnen uitproberen.!!!!!
Maar……….wat hebben we veel, wél gedaan.
